Zwischen Europa und Orient: Malta & Zypern entdecken

Informacje o miejscu docelowym: Malta, jedno z najmniejszych państw świata, a jednocześnie jedyny kraj, który należy do Europy, gdzie nie występuje zima, a lato natomiast jest długie i gorące. Jednym zdaniem: pogoda jest tu jak na zamówienie, dzięki czemu można mieć gwarancję udanych, słonecznych wakacji. Oprócz pięknej pogody Malta ma do zaoferowania również wiele budowli historycznych, związanych z rozbudową tego państwa. Mieszkańcy są gościnni, a ośrodki wypoczynkowe komfortowe i przygotowywane precyzyjnie pod wymagania turystów, którzy mają ochotę spędzić miły czas w otoczeniu plaży, morza i palm. Do jednych z głównych atrakcji turystycznych zaliczyć można nurkowanie, ponieważ bliskość raf koralowych, przeróżne gatunki kolorowych ryb, oraz wiele innych skorupiaków czy też przejrzysta woda kusi wielu turystów. Zresztą - nie ma co się dziwić, bo któż nie chciałby zobaczyć tak pięknych widoków na własne oczy? Ci, którzy natomiast z wodą nie mają nic wspólnego znajdują tu również wiele innych atrakcji - od tych historycznych, architektonicznych - po te, które pobudzają nasze wyobrażenia i pozwalają na naprawdę niezapomniany relaks.

Informacje o miejscu docelowym: Cypr to wyspiarskie państwo na wschodnim Morzu Śródziemnym. Trzecia co do wielkości i trzecia co do liczby ludności wyspa na Morzu Śródziemnym, położona na południe od Turcji; na zachód od Syrii i Libanu; na północ od Egiptu, Izraela i na południowy wschód od Grecji. Najwcześniejsza znana aktywność ludzka na wyspie datuje się na około 10 tysięcy lat p.n.e. Z tego okresu pochodzą dobrze zachowane pozostałości neolitycznej wioski Khirokitia, a Cypr jest domem dla niektórych z najstarszych studni wodnych na świecie. Cypr został zasiedlony przez Mykeńskich Greków w dwóch falach w II tysiącleciu p.n.e. Jako strategiczne miejsce na Bliskim Wschodzie, został następnie zajęty przez kilka głównych mocarstw, w tym imperia Asyryjczyków, Egipcjan i Persów, od których wyspę przejął w 333 p.n.e. Aleksander Wielki. Następne rządy Egiptu Ptolemejskiego, klasycznego i wschodniego Cesarstwa Rzymskiego, kalifatów arabskich na krótki okres, francuskiej dynastii Lusignan i Wenecjan, były następnie zastąpione przez ponad trzy wieki rządów osmańskich między 1571 a 1878 rokiem (de iure do 1914 roku). Cypr został umieszczony pod administracją Wielkiej Brytanii na podstawie Konwencji Cypryjskiej w 1878 roku i został formalnie anektowany przez Wielką Brytanię w 1914 roku. Podczas gdy Cypryjczycy tureccy stanowili 18% populacji, podział Cypru i stworzenie tureckiego państwa na północy stało się polityką liderów cypryjsko-tureckich i Turcji w latach 50. Liderzy tureccy przez pewien czas opowiadali się za aneksją Cypru do Turcji, ponieważ Cypr był przez nich uważany za "przedłużenie Anatolii"; podczas gdy, od XIX wieku, większość greckiej populacji cypryjskiej i jej prawosławny kościół dążyła do unii z Grecją, co stało się grecką polityką narodową w latach 50. Po nacjonalistycznej przemocy w latach 50., Cypr uzyskał niepodległość w 1960 roku. Kryzys z lat 1963-64 przyniósł dalszą przemoc międzyetniczną między Grekami Cypryjczykami a Turkami Cypryjczykami, co spowodowało przesiedlenie ponad 25 000 Turków Cypryjczyków do enklaw i zakończenie reprezentacji Turków Cypryjczyków w republice. 15 lipca 1974 roku doszło do zamachu stanu przeprowadzonego przez greckich nacjonalistów cypryjskich i elementy greckiej junty wojskowej w celu enosis, czyli włączenia Cypru do Grecji. Ta akcja spowodowała turecką inwazję na Cypr 20 lipca, która doprowadziła do zdobycia obecnego terytorium Cypru Północnego w następnym miesiącu, po załamaniu się rozejmu, i przesiedlenia ponad 150 000 Greków Cypryjczyków i 50 000 Turków Cypryjczyków. Oddzielne tureckie państwo cypryjskie na północy zostało ustanowione jednostronną deklaracją w 1983 roku; ruch ten został szeroko potępiony przez społeczność międzynarodową, z Turcją jako jedynym krajem uznającym nowe państwo. Te wydarzenia i wynikająca z nich sytuacja polityczna są przedmiotem ciągłego sporu. Republika Cypru ma de iure suwerenność nad całą wyspą, włączając w to jej wody terytorialne i wyłączną strefę ekonomiczną, z wyjątkiem Suwerennych Baz Akrotiri i Dhekelia, które pozostają pod kontrolą Wielkiej Brytanii zgodnie z porozumieniami londyńskimi i zurychskimi. Jednak Republika Cypru jest de facto podzielona na dwie główne części: obszar efektywnie kontrolowany przez Republikę, położony na południu i zachodzie i obejmujący około 59% powierzchni wyspy, oraz północ, administrowaną przez samozwańczą Turecką Republikę Cypru Północnego, obejmującą około 36% powierzchni wyspy. Kolejne prawie 4% powierzchni wyspy pokrywa strefa buforowa ONZ. Społeczność międzynarodowa uważa północną część wyspy za terytorium Republiki Cypru okupowane przez siły tureckie. Okupacja jest uważana za nielegalną na mocy prawa międzynarodowego i równoznaczną z nielegalną okupacją terytorium UE, odkąd Cypr stał się członkiem Unii Europejskiej. Cypr jest ważnym celem turystycznym na Morzu Śródziemnym. Z zaawansowaną, wysokodochodową gospodarką i bardzo wysokim Indeksem Rozwoju Człowieka, Republika Cypru jest członkiem Wspólnoty Narodów od 1961 roku i była założycielem Ruchu Państw Niezaangażowanych, aż do przystąpienia do Unii Europejskiej 1 maja 2004 roku. 1 stycznia 2008 roku, Republika Cypru dołączyła do strefy euro.